Wie in Zaandijk woont, woont tussen Het Leven en De Bleeke Dood. Zo is het al honderden jaren. Aan het ene eind van het dorp staat meelmolen De Bleeke Dood en aan de andere kant stond tot 1904 de watermolen Het Leven. Op de plek van de molen werd een gemaal gebouwd met dezelfde naam dat tot op de dag vandaag trouw zijn werk doet (met een extra gemaal ernaast).
Het Leven
Nu weten we natuurlijk allemaal dat baby’s op een hoop manieren geboren kunnen worden. De ooievaar brengt ze, je haalt ze uit de kool of je plukt ze van de kinderboom. In Zaandijk ging dat vroeger allemaal anders. De kleintjes uit het dorp werden allemaal opgemalen door watermolen Het Leven. Hoe kan het ook anders met zo’n toepasselijke naam!
De kinderen vonden het een volkomen logische zaak en de molenaar heeft dan ook vaak jongens en meisjes over de brugleuning zien hangen, vol verwachting kijkend of hun broertje of zusje al uit het water omhoog kwam.
Ooievaar?
Toen het gemaal er eenmaal was hebben de Zaandijker ouders vast en zeker een ander verhaal bedacht om die welbekende vraag te omzeilen: ‘Mama, papa! Waar komen de kindertjes toch vandaan?’ Was het dan toch de ooievaar?
(Uit: “Molens in ons Volksleven”, door A. Bicker Caarten. )
