Monnickendam/Wikimedia Commons (www.microtoerisme.nl)
Monnickendammers worden Troeters genoemd. Nu een soort geuzennaam, maar vroeger een scheldwoord van de Edammers voor hun buren.
Luie vrouwen
Het verhaal wil dat Monnickendammer vrouwen aartslui waren. Ze zaten de hele dag op hun gat te kletsen met hun vriendinnen en lieten het huidhouden voor wat het was. Het gebeurde dan ook steeds vaker dan de mannen na een dag hard werken thuiskwamen en geen eten op tafel zagen. De mannen protesteerden luider en luider en de dames bedachten een simpele oplossing. Als ze aan het eind van de middag hun echtgenoot thuis hoorden komen zetten ze gauw een pannetje met meel en water op het vuur. Om het papje nog iets van jeu mee te geven noemden ze het ‘troet. Een naam die door de jaren heen zijn eigen leven ging leiden.
Arme lieden
Zoals zo vaak zijn er nog veel meer verklaringen voor de bijnaam ‘Troeter’. Zo zou het papje niet door luie huisvrouwen zijn gemaakt, maar in de beurs zijn uitgedeeld aan arme lieden. Een andere uitleg heeft het over de engel die tevoorschijn kwam als het carillon op de speeltoren was uitgespeeld. De engel maakte met zijn bazuin dan een geluid dat klonk als ‘troet. ‘
Bronnen: Noord-Holland… en Nederland lacht. door Okke Haverkamp, Stadsgidsen Monnickendam en het artikel ‘Troeters’ door Siem Koerse.