Het is al ruim een eeuw geleden dat bij een bepaalde maanstand rond de dorpskerk van Wijk aan Zee een spook ronddwaalde. Het was een klassieke spookverschijning zoals je die wel eens in stripboeken ziet: helemaal wit met twee ogen. Steeds kwam het spook terug en de dorpelingen waren doodsbang. Iedereen zorgde dat hij veilig binnenshuis was als het spook zich weer aandiende.
Op een dag deed een nieuwe onderwijzer zijn intrede in Wijk aan Zee. Hij hoorde het verhaal aan en verwees het direct naar het land der fabelen. ‘Spoken bestaan niet!’ beweerde hij. Maar de dorpelingen geloofden hem niet en dus wachtte hij de juiste maanstand af om zijn gelijk te bewijzen.
De schoolmeester ging op de hoek bij de kerk staan, met een paal in zijn hand. Daar kwam het spook op hem af gedwaald. Met één flinke zwaai van de paal werd het spook uitgeschakeld. De persoon onder het witte laken was op slag dood.
De onderwijzer werd veroordeeld voor moord met voorbedachte rade, maar is uiteindelijk weer op vrije voeten gesteld.
(Uit overlevering, opgetekend door Piet Diemeer).
Spannend verhaal zeg!?