Vroeger spoelden regelmatig lijken aan op het strand van Texel. Op een dag trof een jutter een dode man aan die waarschijnlijk overboord was geslagen tijdens een storm. Hij leegde de zakken van de dode en stuitte op een soort ei. Hij stak het ei bij zich, bracht het lijk aan in het dorp en kreeg als dank een klein bedrag. De overleden zeeman werd begraven in ongewijde grond.
’s Avonds zat de jutter in de kroeg en betaalde een rondje van het geld dat hij voor het aanbrengen van het lijk had gekregen. Het houten ei brandde in zijn zak. Hij had het geopend en er bleek een rozenkrans in te zitten. Gedurende de avond speelde zijn slechte geweten op. Hij bleef maar denken aan die klaarblijkelijk katholieke zeeman die nu in ongewijde grond begraven lag. Die man zou nu niet in de hemel komen en de jutter zelf ook niet nu hij dit op zijn geweten had.
De Texelaar biechtte het verhaal op aan één van zijn maten die vervolgens naar de gezaghebbende in het dorp ging om uit te leggen dat het ei ‘per ongeluk’ het zand in was gerold en dat de verdronken zeeman dus een katholiek was die in gewijde grond begraven diende te worden. Zo geschiedde; het lijk werd met de juiste ceremonie op het kerkhof herbegraven en het geweten van de jutter was gesust.
(Met dank aan Jaap Bakker)
Ben ook in het bezit van dit model ei met aan de buitenzijde rond om uitgesneden fijne versieringen Een schroefdraad om de twee helften vast te draaien Komt uit een erfenis van mijn zeevarende Schoonfamilie. Vraag mij af wat voor soort materiaal het is Blijft wel drijven maar lijkt mij geen hout Is vrij hard en hoe oud is zoiets . Groet Carel de Boer
Het ziet er prachtig uit, alleen weten wij er ook niet veel van. We hebben deze gefotografeerd bij Jaap Bakker die ons het verhaal vertelde.
Op internet duiken veel verzamelaars op, misschien kunt u één van hen mailen voor meer informatie?