Dag Enkhuizers, is het jullie wel eens opgevallen dat bij dat kleine deurtje in de Westerkerk allemaal diepe krassen in de muur zitten? Wonderlijk toch? Hoe die krassen daar ooit gekomen zijn? Daar zijn meerdere verklaringen voor.
Zo gaat het verhaal dat de leerlingen van een nabij gelegen Latijnse school de muur gebruikten om de ganzenveren waarmee zij schreven bij te slijpen. Een andere mogelijkheid is dat men de stenen uitschraapte om heilig kerkpoeder te verkrijgen. Dit poeder werd door het eten gemengd en zou bijzonder goed helpen tegen vreselijke ziektes als bijvoorbeeld de Pest. Dit is een gebruik dat overigens door het hele land voorkwam.
Voor de laatste verklaring gaan we terug naar een mooie zondag lang, lang geleden. De duivel wandelde op die ochtend door de Westerstraat en zag allemaal mensen met blije gezichten richting kerk lopen. Hij kon al die vrolijkheid niet uitstaan en besloot achter de menigte aan te lopen om te kijken wat iedereen ging doen. Vlak voor hij de kerk in wilde stappen werd de deur in zijn gezicht dichtgeslagen, want de duivel mag natuurlijk met geen poot een godshuis betreden.
Woest was de duivel en uitzinnig begon hij met zijn klauwen in de muur en de deur te krassen. Pech voor hem, naar ons bekend is het hem niet gelukt binnen te komen.
De volgende keer dat je langsloopt kijk dan nog eens goed naar de diepe sporen die hij achterliet in de deurpost van de Westerkerk in Enkhuizen.
(Met dank aan Ernst Julius Franken)