Grote Oost in Hoorn
Gedurende de hoogtijdagen van de VOC was er altijd en overal leven in Hoorn. De haven kende tal van kroegen waar ruige zeelieden zichzelf en elkaar bezighielden met een hoop drank en de daarmee gepaard gaande lolligheden en vechtpartijen. Tussen al deze mannen begaven zich ook veel dames van plezier. Hoe meer drank in de man, hoe meer zij verdienden.
Vier gezusters
Befaamde vrouwen in die tijd waren de vier gezusters die een groot herenhuis aan het Oost betrokken. Ze waren schoon van uiterlijk zo gaat het verhaal en zéér bedreven in de liefde. Hun reputatie was al snel in de hele stad bekend en elke avond was het feest in het statige pand, als grote groepen mannen op bezoek kwamen. Niet alleen simpele zeelieden, maar ook heren met een hoge status. Iedereen werd hartelijk welkom geheten.
Dominee
De echtgenotes van de heren vonden dit natuurlijk maar niets en op een gegeven moment besloot één van hen de dominee in te schakelen opdat al die zondige feesten een keer zouden stoppen. Bidden om kracht had tot dusver niet geholpen en daarom besloot de dominee zelf dan maar poolshoogte te nemen in het beruchte huis. Dat had hij beter niet kunnen doen, want zelfs een man Gods als hij bleek niet bestand tegen de geraffineerde verleidingen van de vier gezusters. Overmand door vleselijke lusten stortte hij zich vol overgave in de poel des verderfs. Hij ging zelfs zo ver de dames met kerkgelden te betalen.
Kruis des Heren
Terwijl de dominee zijn lusten botvierde op de vrouwen werd er van boven subiet ingegrepen. Een hevig onweer barstte los en deed alle huizen aan het Grote Oost op hun grondvesten deed schudden. De feestvierders vluchtten de woning van de vier zussen uit, maar de dominee en de gezusters bleven versteend door angst achter. Uit de hemel klonk een boze engelenstem: ‘Voorwaar, voorwaar, verdoemd zijt gij, wellustig vrouwvolk; verdoemd zijt gij, man die het Kruis des Heren heeft bevuild. Al zwervend zult gij voortaan eeuwig verder leven en zo getuigen van Gods heilige toorn.’
En in een flits veranderde het vijftal in zwanen. Vanaf die dag ziet men in Hoorn regelmatig vier witte zwanen en een zwarte zwaan zwemmen. Blijf uit de buurt, want verdoemd blijft verdoemd…
(Uit: ‘Hoornse legenden van W. Beunder)