Echte Hollandse aardbeien uit Heemskerk

Piet Diemeer weet het nog goed; een groot deel van het tuinbouwgebied in Heemskerk was vroeger bestemd voor aardbeien. Tijdens de pluk was alle mankracht nodig en de kinderen uit het 5^e en 6^e leerjaar kregen plukverlof om mee te helpen op het land. Soms zaten er nog maar 4 of 5 kinderen in de schoolbanken.

Smartlappen tussen de aardbeien

In de periode ervoor, in maart en april, waren een hoop kinderen tegelijk jarig. Dat kwam omdat veel stellen vlak voor de aardbeienpluk huwden omdat er dan geld was. En zo werden er in een paar weken tijd flink wat kinderen verwekt. Superhandig ook, want als kersverse moeder was je na de bevalling net op tijd weer fit om het land op te gaan om, jawel, aardbeien te plukken. De kinderwagen ging mee en bij gebrek aan radio’s op de akker sloeg iedereen aan het zingen. Sommige gezinnen vormden een perfect a-capellakoor. Boven de hagen hoorde je religieuze liederen, vooral over Maria, maar smartlappen deden het ook goed. ‘Aan de muur van het oude kerkhof’ en ‘Een snoertje met bloedrode kralen’ waren twee favorieten van Piet. Hij kent ze nog altijd van voor tot achter.

Eieren stampen

Kinderen onder de acht jaar gingen vaak lekker spelen en zochten naar vogelnestjes. In de hagen rond de akkers zat het er vol mee en als je er eentje vond haalden je ‘m snel weg. Eieren en pullen werden kapotgetrapt. Best akelig, maar het diende als preventie tegen overlast van spreeuwen, lijsters en merels tijdens de pluktijd.

Als het weer meezat en iedereen zijn werk goed deed lagen er sappige, blinkende aardbeien in het doosje. Bij de eerst exemplaren kwam er steevast een krantenberichtje.

Aan de Veiling Kennemerland te Beverwijk heeft een tuinder uit Heemskerk de eerste aardbeien aangeboden; voor deze primeur werd 76 cent per doosje betaald. Er zaten zes stuks in één doosje.

(Algemeen Handelsblad 28-04-1951)

Met dank aan Piet Diemeer, voor het noteren van zijn jeugdherinneringen.