Naarden was in de 15e eeuw een welvarende stad. De kroon op al die voorspoed was de prachtige Sint Vituskerk. Er ontbrak echter nog één ding: een klok die de Naarders om klokslag negen uur zou waarschuwen dat het tijd was de haardvuren te doven.
Ic het Iosep
En dus werd bij een echte vakman in Utrecht een grote klok besteld met daarop het opschrift: IC HET IOSEP EN BID GODE DAT HI NERDEN WEL BEHODE VOR BRANT PERTL EN DE ONWEREN OPDAT SI HE MIT GODE GHENERE.
Het was een pracht van een klok die ze kregen. Het gevaarte woog echter 468 pond en nog niemand had bedacht hoe dat boven in de toren moest komen. Sommigen dachten dat een sterk touw genoeg moest zijn, anderen waren bang dat dat direct zou breken. De ganse dag werd er overlegd in Naarden, maar zonder resultaat…
Kraaien vangen
De volgende ochtend kwam iedereen weer bij elkaar en weer werd er druk gediscussieerd over de beste methode om de klok naar boven te krijgen. Een oude man stapte naar voren en sprak: ‘Het gaat de stad goed en dus ook de vele kraaien die deze stad en de toren bevolken. Laat hen het doen.’ Iedereen staarde hem verbaasd aan. Ze begrepen het niet. ‘Breng alle kraaien die je vangen kunt en net zo veel dunne touwen’, vervolgde de man.
Donderbussen
Toen snapten de omstanders zijn plan en iedereen ging op kraaienjacht. In totaal werden 2000 vogels verzameld die allemaal met een touw aan de klok werden gebonden. Toen alles goed was vastgemaakt werden de donderbussen afgeschoten en met een luid gekrijs steeg de kraaienzwerm op, zo met klok en al de toren in. Bovenin stonden sterke mannen die het ding op zijn plaats konden tillen.
De enigszins jaloerse inwoners van omliggende dorpen hoorden het verhaal en noemden de Naarders sindsdien ‘kraaien’.
(Uit Waarom de Naarders kraaien genoemd worden en andere Gooise vertellingen van H. Poolman).
[…] Owwww, wacht ff… Een kraai is een inwoner van Naarden. […]